یادش به خیر اون روزا

-مامان پول بده میخوایم برای کلاسمون بادکنک بخریم .

 

 

 

 

 

 

 

-بابا پول بده میخوایم ریسه عکس امام بخریم و.....

 

 

 

 

 

 

 

واین بابا و مامانا بودند که اولش جنگ و دعوا میکردند که پول نداریم وچقدر پول میگیری و....

 

 

 

 

 

 

ولی آخرش پول می دادن و کلاسای مدرسه پر میشد  از فانوس های رنگی ، بادکنک هایی که روش با خط کج وکوله نوشته بود: "

22بهمن مبارک باد " ، " دیو چو بیرون رود فرشته در آید " و.....

 

 

 

 

 

 

 

آه که چقدر دلم تنگه برای اون شور کودکانه انقلابی ، برای اون سرودهایی که از 12 تا 22 بهمن توی برنامه های صبح گاهی می خوندیم  ، روزنامه دیواری های دانش آموزی که عکس امام رو ازمجلات  جدا می کردیمو می زدیم روی روزنامه دیواری مون ........

 

 

 

چه صفایی داشت ، چه شور و حالی، راستی الان مدرسه ها چه خبره ؟ بچه ها چقدر با انقلاب و امام و آرمان هایش آشنا هستند ؟

 

 

 

 

 

 

 

یادم هست اول کتاب ابتدایی مون   یه جمله از امام نوشته بودند : "

امید من به شما دبستانی هاست "

 

الان دلم میخواد بگم " اماما ! ما همان دبستانی هایی هستیم که امیدت به ما بود ، ما همان فرزندان انقلاب هستیم که تولد ما با تولد انقلاب یکی بود ، اگه زمان رهبریت و در دوران جنگ خیلی کوچیک بودیم ولینفس کشیده های همون فضا هستیم ، روی دوش مادرایی بزرگ شدیم که با مشت گره کرده توی راهپیمایی ها شرکت می کردن،  پشت  جبهه ها زینب وار کمک می کردن ..... خلاصه اینکه  مااز نسل انقلاب هستیم  و حالا اونقدر بزرگ شدیم که میگیم : " یادش به خیر اون روزها ........"

 

 

 

الان هم  پای تموم اعتقادات و باورها و ارزش های انقلاب و ولایت هستیم . الان هم  دعا می کنیم این انقلاب به دست صاحب اصلی اش برسه .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" آمین یا رب العالمین "